Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Βαθύτατη κρίση εμπιστοσύνης προς το πολίτευμα της χώρας έχει προκαλέσει η μνημονιακή κυβερνητική πολιτική. Μια κρίση η οποία αποτυπώνεται με τρόπο που τρομάζει στις δημοσκοπήσεις τόσο του Ευρωβαρόμετρου της Κομισιόν όσο και της Marc που δημοσιεύθηκε στο «Εθνος της Κυριακής».

Τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου, δημοσκόπησης που διενεργείται περιοδικά και στις 27 χώρες της ΕΕ κατ' εντολήν της Κομισιόν από ξένη εταιρεία και επομένως είναι άσχετη με εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες και επιρροές, προκαλούν τρόμο σε όποιον τα διαβάσει. Οι Ελληνες δεν εμπιστεύονται κανέναν απολύτως από τους θεμελιώδεις θεσμούς του πολιτεύματος, ενώ δεν θεωρούν ούτε καν δημοκρατική τη λειτουργία του!

Μόλις το 11% των ερωτηθέντων κρίνει ικανοποιητική τη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα, ενώ το... 89% (!), απίστευτα υψηλό ποσοστό, δεν είναι ικανοποιημένο. Μιλάμε για... 40 (!) εκατοστιαίες μονάδες πάνω από τον πανευρωπαϊκό μέσο όρο δυσαρέσκειας που ανέρχεται στο 49%, όσο ακριβώς και το ποσοστό εκείνων που στην ΕΕ των 27 είναι ικανοποιημένοι με τη λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα τους (επίσης 49%). Ασύλληπτο το ποσοστό των Ελλήνων που δήλωσαν ότι δεν εμπιστεύονται τη συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη - 91%!

Μόλις 7% των ερωτηθέντων εξέφρασε την εμπιστοσύνη του προς αυτή, το χαμηλότερο και στις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ. Καθόλου μικρότερη δεν είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης των Ελλήνων και προς τη Βουλή. Δεν την εμπιστεύεται το 89%, την εμπιστεύεται το 9%. Πλήρης η καταρράκωση του κύρους της.

Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση με τα πολιτικά κόμματα. Βάσει των ευρημάτων του Ευρωβαρόμετρου, οι Ελληνες απάντησαν ότι δεν τα εμπιστεύονται στο αδιανόητο για δημοκρατία ποσοστό του... 94%!!!

Μόνο το 5% τα εμπιστεύεται! Η εντελώς ανεξάρτητη από το Ευρωβαρόμετρο δημοσκόπηση της Marc ρίχνει πρόσθετο φως σε πολλές πτυχές της κρίσης των κομμάτων -της παντελούς αναξιοπιστίας τους, θα λέγαμε- και της πλήρους απαξίωσής τους στη συνείδηση των πολιτών ως ακρογωνιαίων λίθων ενός δημοκρατικού πολιτεύματος.

Στη δημοσκόπηση της Marc λοιπόν έχουμε μεταξύ άλλων και τα εξής πολύ σημαντικά δημοσκοπικά ευρήματα: Πρώτον, το 91,3% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένο από τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα. Δεύτερον, το 54,5% πιστεύει ότι μόνο αν δημιουργηθούν νέα κόμματα, μπορούν να πάνε καλύτερα τα πράγματα στη χώρα.

Τρίτον, το όντως απίστευτα χαμηλό ποσοστό του... 6,4% (!!!) θέλει να συμμετάσχουν τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση.

Οι Ελληνες δηλαδή έχουν κυριολεκτικά σιχαθεί όλους τους επιφανείς πολιτικούς της χώρας και δεν θέλουν να τους βλέπουν στα μάτια τους! Τέταρτον, το 81,4% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι το 2013 θα είναι χρονιά αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού με δημιουργία νέων κομμάτων, διασπάσεις παλιών, νέες συμμαχίες κ.λπ.

Με άλλα λόγια, οι πολίτες ελπίζουν ότι θα ζήσουν το τέλος του υφιστάμενου πολιτικού σκηνικού, το οποίο απεχθάνονται πλέον, όπως είδαμε.

Δεν προσδοκούν όμως τις αλλαγές σε κλίμα αισιοδοξίας και αυτό καθιστά εκρηκτική από πολιτική σκοπιά την καταρράκωση του πολιτεύματος και των θεσμών του. Οι απαντήσεις των Ελλήνων στο Ευρωβαρόμετρο είναι αποκαλυπτικές του μηδενικού αισθήματος αισιοδοξίας που επικρατεί στον λαό μας, παρά τους θεατρινισμούς της κυβέρνησης.

Το 88% θεωρεί ότι η χώρα βαδίζει λάθος έναντι του... 4% (!) που θεωρεί ότι καλά πάμε. Το 66% περιμένει επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης έναντι του 6% που αναμένει βελτίωση μέσα στο 2013. Τη νέα χρονιά περιμένει επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας το 76%, ενώ βελτίωση μόνο το 7%.

Μέσα στο 2013 το 81% εκτιμά ότι θα αυξηθεί η ανεργία έναντι 5% που πιστεύει ότι θα μειωθεί. Όλα μαύρα στη συνείδηση του κόσμου. Κανείς δεν πιστεύει τα παραμύθια περί ανάπτυξης...

*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» τη Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012.

ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΕΥΡΩ!

ΤΟΥ ΧΑ ΤΖΟΥΝ ΤΣΑΝΓΚ*

Η συνέντευξη του Χα Τζουν Τσανγκ:

* Ανατρέπονται μια σειρά δεδομένα τα οποία θεωρούνται κοινός τόπος σχετικά με τη λειτουργία και τα χαρακτηριστικά του καπιταλισμού. Πρόκειται για παρεξηγήσεις ή για κάποια προσπάθεια απόκρυψης και εξωραϊσμού από τις ελίτ;

Είναι και τα δύο. Συμφέρει την ελίτ να πειστεί ο κόσμος πως τα πράγματα έτσι είναι και έτσι πρέπει να παραμείνουν. Η ρητορική «αν είσαι φτωχός, κάτι κάνεις λάθος» και αντίστοιχα «αν είσαι παράλογα πλούσιος, κάτι κάνεις σωστά» αντιπροσωπεύει έναν κερδοφόρο μύθο. Ο απλός κόσμος αποδέχεται αυτά τα επιχειρήματα λόγω άγνοιας. Άλλωστε πιστεύει πως έχουμε φτάσει σε μεταβιομηχανικό επίπεδο, πως δεν μετράει η παραγωγή, η Ελβετία όμως έχει την 2η μεγαλύτερη βιομηχανική παραγωγή μετά την Ιαπωνία, είναι μια βαθιά βιομηχανική χώρα και ο πλούτος της δεν βασίζεται απλώς στο να φυλάει τα χρήματα τριτοκοσμικών δικτατόρων ή στον τουρισμό. Και ο ίδιος ο κόσμος λοιπόν έχει παρανοήσει...

* Επιμένετε ότι ο καπιταλισμός παραμένει το καλύτερο οικονομικό σύστημα. Έχει όμως ως συστατικά την ανισότητα και τον ανταγωνισμό. Οι ίδιες συνθήκες οδηγούν και στους πολέμους. Πώς το εξηγείτε;

Ξεκινάω με την παρατήρηση πως οτιδήποτε ακραίο είναι προβληματικό. Προφανώς, συμφωνώ με τα σοσιαλιστικά ιδεώδη της αλληλεγγύης και της ισότητας. Αν το παρατραβήξουμε όμως, θα φτάσουμε στον αγροτικό κομμουνισμό της Μαοϊκής Κίνας, όπου δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα σε προσπάθεια και ανταμοιβή... Από την άλλη, ούτε οι εισοδηματικές ανισότητες της Βραζιλίας -αν και έχουν μειωθεί με τις δύο τελευταίες κυβερνήσεις- είναι υγιείς. Η πιο επικερδής επιχείρηση εκεί είναι η απαγωγή επιχειρηματιών. Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε κτήριο στο Σάο Πάολο υπάρχει ελικοδρόμιο. Όποια καλή ιδέα, αν την τραβήξουμε στα άκρα, είναι προβληματική, ο ανταγωνισμός μπορεί να είναι εξαιρετικά καταστροφικός αν δεν είναι αποτέλεσμα συνεργασίας και ανταγωνισμού. Πρέπει να βρούμε τις ισορροπίες ξανά, τα τελευταία 30 χρόνια δίναμε έμφαση μονάχα στον ανταγωνισμό.

* Η Κίνα, κατά τη γνώμη σας, έχει καπιταλισμό; Και αν ναι, πώς τον δημιούργησε ένα κόμμα που λέγεται κομμουνιστικό;

Πρόκειται για το μεγαλύτερο παράδοξο της εποχής μας. Στην ουσία, πρόκειται για μια καπιταλιστική χώρα στην οποία η κυβέρνηση παρεμβαίνει και της ανήκει μεγάλο μέρος της ιδιοκτησίας, δεν νομίζω όμως ότι είναι κομμουνιστική χώρα πλέον, πολλώ δε μάλλον αφού δεν παρέχει καν πρόνοια όπως γίνεται σε όλες τις καπιταλιστικές ευρωπαϊκές χώρες μέχρι σήμερα. Τα τελευταία 20 χρόνια κατέστρεψαν το σύστημα της Κίνας και απέτυχαν να οικοδομήσουν το κοινωνικό δίχτυ προστασίας που είχε μέχρι πριν την κρίση η Δυτική Ευρώπη ή η Ελλάδα... Η Κίνα είναι πιο καπιταλιστική και από τις καπιταλιστικές χώρες, με την ανισότητα να είναι αντίστοιχη με αυτή των ΗΠΑ. Η ηγεσία του ΚΚΚ προσπαθεί να επιλύσει το ζήτημα, αλλά δεν κάνει αρκετά. Μην εκπλαγείτε αν σε 20 χρόνια από τώρα δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα στη χώρα. Προπομπός τους είναι οι εκατοντάδες κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα καθημερινά χωρίς να το μαθαίνουμε.

* Έχετε υπ' όψιν σας παραδείγματα κρατών που πέρασαν από τη σχεδόν δουλοκτητική κοινωνία στη μεταβιομηχανική σε διάστημα μιας ή δύο γενεών και δεν πέρασαν από κάποιας μορφής σοσιαλισμό, εντός ή εκτός εισαγωγικών;

Εξαρτάται από το πώς ορίζουμε τον καπιταλισμό, αλλά νομίζω πως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, αν και πέρασε μια 26ετία δικτατορίας, η Ταϊβάν και η Σιγκαπούρη είναι τέτοια παραδείγματα. Σε όλες τις χώρες υπήρχε κρατική ιδιοκτησία, παρέμβαση του κράτους και τεράστια ανάπτυξη. Μέχρι το 1983, δεν υπήρχε ιδιωτική τράπεζα στη Νότια Κορέα. Πολλοί θα πουν πως επρόκειτο για σοσιαλισμό, αλλά είναι θέμα ορισμού. Πολλοί από τους διαμορφωτές της πολιτικής εκείνης της περιόδου στην Ανατολική Ασία ήταν κομμουνιστές στα νιάτα τους, αυτό εξηγεί πολλά, και επειδή ακριβώς ανταγωνίζονταν κομμουνιστικά καθεστώτα προσπάθησαν να περιορίσουν τις ανισότητες παραμένοντας όμως αντι-κομμουνιστές.

* Λέτε ότι δεν ζούμε σε ψηφιακό κόσμο, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι "το πλυντήριο έχει αλλάξει περισσότερο τις ζωές των ανθρώπων από το Διαδίκτυο". Τι είναι πιο χρήσιμο όμως για να καταλάβουμε τον σύγχρονο κόσμο;

Ένα πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος θεωρεί δεδομένα όσα έχουμε σήμερα. Στο βιβλίο μου μιλάω για την επανάσταση που έφερε ο τηλέγραφος στις επικοινωνίες με το μήνυμα να μεταδίδεται μέσα σε περίπου 20 λεπτά, βελτιώνοντας έτσι την ταχύτητα της επικοινωνίας σχεδόν κατά 3.000 φορές, αφού, πριν τον τηλέγραφο, τα προηγούμενα μέσα χρειάζονταν 3 βδομάδες για την μετάδοση ενός μηνύματος από την Ευρώπη στην Αμερική. Πριν τo email, υπήρχε το φαξ, για να σταλεί ένα φαξ χρειάζονταν 30 δευτερόλεπτα, τώρα τα email στέλνονται σε 3 δευτερόλεπτα... άρα μιλάμε για βελτίωση επί 10... Ναι, το Ίντερνετ έχει βελτιώσει την επικοινωνία, μηδενίζοντας τις ήδη μικρές ταχύτητες όμως. Δεν συνειδητοποιούμε πως μια οικιακή συσκευή άλλαξε περισσότερο τον κόσμο. Το πλυντήριο επέτρεψε στις γυναίκες να βγουν εκτός σπιτιού, να εργαστούν, να ανεξαρτητοποιηθούν, να κάνουν λιγότερα παιδιά, να επενδύουν περισσότερα σε αυτά, να έχουμε μορφωμένα παιδιά... Θεωρώ λοιπόν πως η επιρροή αυτών των συσκευών είναι πολύ μεγαλύτερη, χωρίς να λέω πως σε 60 χρόνια το Ίντερνετ δεν θα έχει επιφέρει τεράστιες αλλαγές στις κοινωνίες. Άλλωστε, έχει καταστρέψει πολλές θέσεις εργασίας στην Ευρώπη μεταφέροντας τες στην Ινδία, για παράδειγμα.

* Ελληνική κρίση... Τα πράγματα θα είναι καλύτερα ή χειρότερα και για ποιους;

Το πρόβλημα με την κρίση της Ευρωζώνης ευρύτερα είναι ότι ξεκίνησε από τραπεζική και μετατράπηκε σε δημοσιονομική, την οποία καπηλεύτηκαν ώστε να καταστρέψουν το κράτος πρόνοιας. Είναι σαφές πως τα πακέτα διάσωσης στόχο έχουν να βοηθήσουν τους Γερμανούς και τους Γάλλους τραπεζίτες και όχι τους Ισπανούς ή τους Έλληνες πολίτες. Δυστυχώς, με δεδομένες τις πολιτικές που ακολουθούνται, δεν νομίζω πως θα υπάρξει βελτίωση σύντομα. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι όταν μιλάμε για εθνικό έλλειμμα, πρέπει να κοιτάμε και τις δαπάνες και τα εισοδήματα, ο λόγος που υπάρχει δημοσιονομική κρίση στην Ευρώπη δεν είναι λόγω σπατάλης... Ωστόσο οι κυβερνήσεις επικεντρώνονται μόνο στη μείωση των δαπανών για το κράτος πρόνοιας. Όπως έγραψα και στην "Guardian", οι κυβερνήσεις επιχειρούν να ξαναγράψουν το κοινωνικό συμβόλαιο στην Ευρώπη χωρίς να το θέσουν υπό διαβούλευση. Η στρατηγική είναι σαφώς προβληματική και μειώνει κι άλλο τις φοροεισφορές

* Τι προτείνετε λοιπόν;

Οι ηγέτες της Ευρωζώνης και κυρίως η Γερμανία θα πρέπει να αντιληφθούν πως τα προβλήματα της Ισπανίας και της Ελλάδας είναι και δικά τους... Η Γερμανία λειτουργεί έτσι στο εσωτερικό της, θα έπρεπε να το κάνει και για τους εταίρους της... Η ομοσπονδιοποίηση θα ήταν μια λύση, όπως στις ΗΠΑ. Επίσης, η αλλαγή στη λειτουργία της ΕΚΤ, να γίνει περισσότερο όπως η Fed... Η ΕΚΤ είναι part time κεντρική τράπεζα, βοηθά κατά το δοκούν. Επίσης, στην Ευρώπη υπάρχει και ζήτημα κινητικότητας, υπάρχουν φυσικοί περιορισμοί, άλλη γλώσσα, άλλος πολιτισμός από χώρα σε χώρα... Το ευρώ ήρθε πρόωρα και βιαστικά και τώρα πληρώνεται το τίμημα... Οι Έλληνες πρέπει να είστε έτοιμοι να φύγετε, για να μπορέσετε να διαπραγματευτείτε την παραμονή σας στο ευρώ... Οι κυβερνώντες όμως είναι ικανοί να σκοτώσουν τον πληθυσμό για να παραμείνουν στο ευρώ, με αποτέλεσμα να μη λαμβάνονται σοβαρά υπόψη...

Πηγή: ΑΥΓΗ
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Ο Χα Τζουν Τσανγκ, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας της Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, βρέθηκε στην Ελλάδα πριν λίγες ημέρες για να παρουσιάσει το βιβλίο του με τίτλο "23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό" από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ο "αιρετικός" καθηγητής έδωσε επίσης μια ενδιαφέρουσα διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής για την οικονομία.

ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΓΟΡΑΣ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Οι Έλληνες χρεώνονται, οι Γερμανοί πληρώνουν, οι Αμερικανοί εισπράττουν! Ακριβέστερα, πνίγονται στα δάνεια εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι, πληρώνουν επίσης εκατομμύρια Γερμανοί φορολογούμενοι και εισπράττουν Αμερικανοί κερδοσκόποι! Αυτό αποκαλύφθηκε με θεαματικό τρόπο ότι είναι και η ουσία του κόλπου της επαναγοράς των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Έφριξαν οι πάντες όταν έμαθαν ότι ένας και μόνο κερδοσκοπικός αμερικανικός οίκος ονόματι Θερντ Πόιντ κέρδισε μέσα σε τέσσερις μήνες …μισό δισεκατομμύριο δολάρια αγοράζοντας και πουλώντας ελληνικά ομόλογα, ενώ θεωρητικά κερδίζει αυτή τη στιγμή άλλο ένα δισεκατομμύριο, έχοντας επενδύσει συνολικά μόλις 1 δις. δολάρια!

Πρίν δούμε όμως αναλυτικά πως στήθηκε το κόλπο και ποιος κέρδισε πραγματικά από την επαναγορά, να υπογραμμίσουμε ευθύς εξαρχής το θεμελιώδες «λάθος» της επαναγοράς: Γιατί να αγοράσουμε, σε μειωμένη τιμή, σήμερα που δεν έχουμε ως κράτος λεφτά και επομένως πρέπει να τα δανειστούμε, πράγμα που συνεπιφέρει περικοπές μισθών και συντάξεων και άλλα δεινά, ελληνικά κρατικά ομόλογα που λήγουν μετά από …δέκα ως τριάντα(!) χρόνια; Γιατί ο ελληνικός λαός του 2012 πρέπει να υποφέρει τα πάνδεινα για να εξοφλήσει σε ιδιώτες ομόλογα που λήγουν το …2023 το συντομότερο και το 2042 το αργότερο; Τέτοια είναι σχεδόν στην ολότητα τους τα ομόλογα που κυκλοφορούν μετά το «κούρεμα» του Μαρτίου. Ποιος ξέρει πώς θα είναι η Ελλάδα και η Ευρώπη μετά από δέκα, είκοσι και τριάντα χρόνια; Ποιος ξέρει αν θα υπάρχει καν το ευρώ, ακόμη και η ΕΕ; Και αν υπάρχουν, τι μορφή θα έχουν; Είναι καθαρός παραλογισμός να πληρώνει ένα κράτος σήμερα δανειακές του υποχρεώσεις που λήγουν μετά από τριάντα χρόνια! Το αν θα πληρωθούν τότε ή όχι είναι κίνδυνος που αναλαμβάνουν οι δανειστές του και συνοδεύει τα κέρδη που προσδοκούν. Άλλο πράγμα η επαναγορά ομολόγων που λήγουν σε δύο – τρία χρόνια και άλλο πράγμα η επαναγορά ομολόγων που λήγουν σε δύο – τρείς δεκαετίες!

Πέρα από αυτή τη θεμελιώδη υπηρεσία στους κερδοσκόπους (με το αζημίωτο άραγε;) ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά πως οι κυβερνήσεις βοηθούν τους κερδοσκόπους να αποκομίσουν τρελά κέρδη. Την 1^η Ιουνίου 2012, στη δευτερογενή αγορά η αξία ενός ελληνικού ομολόγου ονομαστικής αξίας 1 ευρώ ήταν μόλις 13,5 λεπτά. Θεωρητικά μιλώντας και με δεδομένο ότι σε χέρια ιδιωτών βρίσκονταν ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 60 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ, με 8,1 δισεκατομμύρια ευρώ αγόραζε κανείς ολόκληρο το τμήμα αυτό του δημοσίου χρέους που είχε ονομαστική αξία 60 δις. Μόλις άρχισε να συζητείται αόριστα το θέμα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, η αξία τους την 1^η Σεπτεμβρίου ανέβηκε στα 18 λεπτά ανά ευρώ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2012 ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι η ΕΚΤ θα αγοράζει κρατικά ομόλογα σε απεριόριστες ποσότητες, οπότε η τιμή των ελληνικών ομολόγων πήγε στα 25 λεπτά ανά ευρώ. Τον Οκτώβριο ο Σόιμπλε δήλωσε ότι ειδικά τα ελληνικά ομόλογα μπορεί να επαναγοραστούν με δάνειο από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF), οπότε τελικά στις 3 Δεκεμβρίου του 2012 η τιμή τους είχε σκαρφαλώσει στα 35 λεπτά ανά ευρώ. Έτσι, αυτά τα 60 δις. που την 1^η Ιουνίου αγοράζονταν με 8,1 δις. ευρώ, τώρα απαιτούσαν … 20 δισεκατομμύρια!

Στην τιμή αυτή έγινε η επαναγορά των ομολόγων. Η Ελλάδα χρεώθηκε και ξόδεψε 11,3 δις. ευρώ και αγόρασε μόνο τα μισά από τα ομόλογα που βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών – ονομαστικής αξίας 31 δισεκατομμυρίων. Με την επαναγορά όμως ανέβηκε κι άλλο η τιμή των ελληνικών ομολόγων και αυτή την εβδομάδα έφτασε στα 50,4 λεπτά ανά ευρώ. Αυτό θεωρητικά σημαίνει ότι για την επαναγορά των υπόλοιπων ομολόγων ονομαστικής αξίας 30 δις. ευρώ που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών απαιτούνται πάνω από …15 δισεκατομμύρια! Επιπρόσθετα των 11,3 που ήδη δόθηκαν. Με άλλα λόγια, τα ομόλογα ονομαστικής αξίας 60 δις. ευρώ που πριν από έξι μήνες κόστιζαν θεωρητικά 8,1 δις., τώρα κοστίζουν 26,3 δισεκατομμύρια! Πάνω από …200% ακριβότερα. Μέσα σε έξι μήνες.! Υπάρχει άραγε πιο κραυγαλέα απόδειξη γιατί το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπλέκεται σε τέτοια κερδοσκοπικά παιχνίδια, αν υποθέσουμε βεβαίως ότι έχει κύριο μέλημα του την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας και του λαού;

Επιπλέον, πρέπει να προσθέσουμε ότι η ονομαστική μείωση στα χαρτιά του ελληνικού δημόσιου χρέους μέσω της επαναγοράς ομολόγων δεν πρόκειται να έχει καμία απολύτως θετική επίπτωση στο βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού. Όσο διαρκεί το μνημονιακό καθεστώς, θα χειροτερεύει συνέχεια η ζωή όλων των Ελλήνων. Αύξησαν κι άλλο τους φόρους και θα συνεχίσουν να τους αυξάνουν, θα ακριβύνουν δραματικά την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του νερού, θα μειώνουν διαρκώς τις συντάξεις, θα αυξάνουν την ανεργία, θα ρίχνουν τους μισθούς, θα αποδομούν συνεχώς το όποιο κοινωνικό κράτος. Επιπλέον, όλα τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα προκύπτουν από την κατάρρευση της δημόσιας υγείας και παιδείας και την εξαθλίωση του λαού μας, θα πηγαίνουν για να αποπληρώνουν το δημόσιο χρέος στους ξένους για πολλές δεκαετίες…

Αυτοί, αυτό το μέλλον μας ετοιμάζουν. Εμείς θα το δεχθούμε ή θα τους ανατρέψουμε για να ξαναδούμε άσπρη μέρα;

Δημοσιεύθηκε στο «Πρίν» το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

«Εις υγείαν των κορόιδων» είπαν οι κερδοσκόποι

Του Γιώργου Δελαστίκ

  Πρώτο θέμα χτες η Ελλάδα στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. Με όχι όμως και τόσο κολακευτικό τρόπο. Κάτι σαν τη λαϊκή ρήση... «Εις υγείαν των κορόιδων!». Η εντυπωσιακή είδηση ήταν ότι ένας από τους μεγαλύτερους κερδοσκοπικούς οίκους του κόσμου ονόματι «Θερντ Πόιντ» του Αμερικανού δισεκατομμυριούχου Νταν Λόιμπ κέρδισε από την επαναγορά των ελληνικών ομολόγων... 500 εκατομμύρια δολάρια!

Ο αμερικανικός κερδοσκοπικός οίκος που διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 10 δισ. δολαρίων ξόδεψε ένα σοβαρό τμήμα αυτών των κεφαλαίων, 1 δισ. δολάρια για την ακρίβεια, και αγόρασε «ξεφτιλισμένα» ελληνικά ομόλογα του Δημοσίου στην τιμή των μόλις 17 λεπτών για ονομαστική αξία 1 ευρώ. Μέσα σε λιγότερο από έξι μήνες, με την επαναγορά τα πούλησε στην τιμή των 34 λεπτών ανά ευρώ - με κέρδος δηλαδή... 100%!
Πούλησε μάλιστα μόνο τα μισά ομόλογα που είχε στην κατοχή του, αξίας 500 εκατ. δολαρίων, και έτσι έβγαλε κέρδος 500 εκατομμύρια δολάρια. Τα άλλα μισά ομόλογα τα κράτησε για να τα πουλήσει σε ακόμη υψηλότερη τιμή που βάσιμα ελπίζει ότι θα ξεπεράσει τα 40 λεπτά ανά ευρώ, αποκομίζοντας έτσι υψηλότερα κέρδη.
Καθώς μάλιστα το ελληνικό δημόσιο χρέος, μετά την επαναγορά ομολόγων, που βρίσκεται πλέον σε χέρια ιδιωτών, ανέρχεται σε περίπου 30 δισ. ευρώ όλα κι όλα και μεγάλο μέρος αυτών σε ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, είναι προφανές ότι ο αμερικανικός κερδοσκοπικός οίκος, κατέχοντας ελληνικά ομόλογα αξίας τουλάχιστον 3 δισ. δολαρίων σε ονομαστική αξία, ενδέχεται να είναι ο σοβαρότερος ξένος κάτοχος ελληνικών ομολόγων.
Αυτό σημαίνει ότι σε ικανό βαθμό θα επιβάλει και τους όρους του σε ενδεχόμενη επόμενη επαναγορά ελληνικών ομολόγων ή θα τα διοχετεύσει εν καιρώ στη δευτερογενή αγορά με μεγάλο κέρδος.
«Για ποιον ήταν επιτυχία η ελληνική επαναγορά χρέους;» ήταν ο τίτλος ενός πολύ ενδιαφέροντος άρθρου του Γερμανού καθηγητή Οικονομίας Φρανκ Βέστερμαν. «Οι πιστωτές κερδίζουν, το κράτος και οι φορολογούμενοι όμως δεν κερδίζουν τίποτα από αυτήν» έδινε την απάντηση στον υπότιτλο. Ο Γερμανός καθηγητής έχει απόλυτο δίκιο, όπως αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας η προαναφερθείσα υπόθεση του αμερικανικού κερδοσκοπικού οίκου που κέρδισε ήδη μισό δισεκατομμύριο δολάρια αποκομίζοντας κέρδος 100% και προσδοκά να κερδίσει τουλάχιστον μισό δισ. δολάρια ακόμη, με κέρδος που ενδέχεται να ξεπεράσει το 150%! Αυτή είναι η μία πλευρά, αυτή των μυθικών ποσών που αποκομίζουν οι διεθνείς κερδοσκόποι εις βάρος των Ελλήνων.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά. Ωραία, οι κερδοσκόποι κάνουν πάρτι «εις υγείαν των κορόιδων». Τουλάχιστον όμως κερδίζουν τίποτα το ελληνικό κράτος και οι Ελληνες φορολογούμενοι πολίτες; Απολύτως τίποτα, δηλώνει κατηγορηματικά ο Φρανκ Βέστερμαν, ο οποίος κάνει μερικές εύστοχες και οξυδερκείς παρατηρήσεις.
Πρώτα πρώτα, λέει, μέσω της επαναγοράς η Ελλάδα και οι Ελληνες υποχρεώνονται να πληρώσουν τώρα -και να υποστούν θυσίες γι' αυτό- το μοναδικό τμήμα του χρέους το οποίο δεν υπήρχε απολύτως καμιά ανάγκη να πληρώσουν σήμερα αφού αφορά υποχρεώσεις του μέλλοντος, ακόμη και του απώτερου! Εχει απόλυτο δίκιο. Βεβαίως και μειώνεται στα χαρτιά η αξία του ελληνικού δημόσιου χρέους με την επαναγορά, αλλά γιατί να πληρώσουμε (έστω και σε μειωμένη τιμή) σήμερα ομόλογα που λήγουν μετά από... δέκα έως και μετά από τριάντα χρόνια;
Γιατί να πρέπει να κόβονται σήμερα οι μισθοί και οι συντάξεις μας και να μας γδέρνει η εφορία για να πληρώσουμε ομόλογα που λήγουν το νωρίτερο το... 2023 και το αργότερο το 2042; Αν αυτό δεν είναι πράξη πολιτικής ηλιθιότητας, είναι πράξη συνειδητής εξυπηρέτησης των κερδοσκόπων και των επικυρίαρχων της πατρίδας μας μέσω της εξαθλίωσης του λαού μας - πράξη που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητη. Υπάρχει και μια δεύτερη πτυχή που βάζει ο Γερμανός καθηγητής. Εστω και αν το δημόσιο χρέος μειώθηκε διά της επαναγοράς ομολόγων, αυτό δεν σημαίνει καμιά ελάφρυνση για τον Ελληνα πολίτη. Για την εξυπηρέτηση του υπόλοιπου χρέους θα συνεχίσουν να πηγαίνουν για την αποπληρωμή του όλα τα μελλοντικά πρωτογενή πλεονάσματα του ελληνικού προϋπολογισμού. Τίποτα από αυτά δεν θα πηγαίνει για τη βελτίωση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων! Ολα θα πηγαίνουν για το χρέος. Οι πολίτες της χώρας μας δηλαδή δεν έχουν να κερδίσουν απολύτως τίποτα όσο παραμένουμε υπό το μνημονιακό καθεστώς που πέταξε όλους τους Ελληνες στον μνημονιακό Καιάδα.

Πηγή: http://www.ethnos.gr/

Η ΤΑΞΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΕ 7 ΣΗΜΕΙΑ

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

Η κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου ξανάφερε στο προσκήνιο το μεγάλο θέμα της φορολογίας και του ταξικού χαρακτήρα του συστήματος. Το «τσεκούρι» στους μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, συνοδεύεται και από φορολογική «επιδρομή» με στόχο τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος χάριν των δανειστών (τραπεζιτών και «τοκογλύφων»). Αυτός άλλωστε είναι ο κύριο στόχος του Μνημονίου, μια τεράστια «ανισοκατανομή» (πρωτογενή και δευτερογενή) του εισοδήματος αδιαφορώντας για τα οικονομικά και κοινωνικά «ερείπια» που αφήνει πίσω του (ύφεση, ανεργία, «λουκέτα», φτώχεια, αυτοκτονίες, κά). Οι κύριοι υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης είναι η εγχώρια και η υπερεθνική «τρόϊκα» (κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ), καθώς και οι κυρίαρχες οικονομικές ελίτ, στην Ελλάδα και ευρωζώνη.

1. ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ «ΠΕΦΤΟΥΝΕ»…. Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΔΙΚΙΑ ΜΕΝΕΙ

Πριν αναφερθούμε στο φορολογικό Ν/Σ που έχει μάλιστα χαρακτήρα «κατεπείγοντος» (!!), αξίζει να τονίσουμε τις χρόνιες «παθήσεις» του φορολογικού συστήματος, που το κατατάσσουν στα πλέον παρωχημένα, κοινωνικά άδικα και «αντιπαραγωγικά» σε όλη την ΕΕ, από ταμιακή, κοινωνική και αναπτυξιακή άποψη. Ειδικότερα τα φορολογικά έσοδα υπολείπονται κατά 5 περίπου ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ (λόγω μεγάλης φοροδιαφυγής, φοροκλοπής και διαφθοράς), ενώ η σχέση άμεσων-έμμεσων φόρων βρίσκεται περίπου στο 45:55, ενώ το αντίστροφο ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες χωρίς να σημαίνει ότι κι εκεί είναι «φιλολαϊκοί». Αυτή η μεγάλη «τρύπα» στα έσοδα γίνεται βασική αιτία χαμηλών κοινωνικών δαπανών, ελλειμμάτων και χρέους.

2. ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ Ν/Σ ΤΟ «ΜΑΖΕΜΑ» 7 ΔΙΣ ΕΩΣ ΤΟ 2016!

Ο «ταμειακός» στόχος του νέου φορολογικού Ν/Σ είναι το «μάζεμα» 3,1 δις το 2013 και 7 δις € έως το 2016! Στο στόχαστρο μπαίνουν οι «συνήθεις ύποπτοι», όχι φοροκλέπτες και φοροφυγάδες αλλά η μεγάλη μάζα των μισθωτών και συνταξιούχων, τα μικρομεσαία εισοδήματα (αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροεπιχειρηματίες, μικροϊδιοκτήτες και οικογενειακή γεωργία) καθώς η νέα γενιά με «ελαστικές» μορφές απασχόλησης. Αντίθετα μεγάλες επιχειρήσεις και πολυεθνικές, μεγαλοϊδιοκτήτες, εισοδηματίες, τραπεζίτες, εφοπλιστές, υψηλού εισοδήματος ελεύθεροι επαγγελματίες και εκκλησία, αντί για αύξηση φορολογίας έχουν μείωση. Ίσως ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο κραυγαλέα και προκλητική η άνιση φορολογική μεταχείριση στη χώρα μας.

3. ΜΙΣΘΩΤΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ

Εκτός από τις συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων οι νέες ρυθμίσεις αυξάνουν και τα φορολογικά βάρη. Οι φορολογικοί συντελεστές από οκτώ γίνονται τρεις; α) 22% για εισόδημα ως 25.000 €, β) 32% ως 42.000 και γ) 42% για εισόδημα άνω των 42.000 €. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνει ο φόρος στα μεσαία εισοδήματα και να μειώνεται αναλογικά στα μεγάλα. Πχ. οικογενειακό εισόδημα 30.000 € μισθωτού με δύο παιδιά, ο φόρος από 4.920 ανεβαίνει σε 5.900 € (μείον 320 επίδομα τέκνων αύξηση 660 € ή 13,4%), ενώ για εισόδημα 100.000 € ο φόρος από 32.020 ανεβαίνει σε 35.300 (αύξηση 3.280 € ή 10,24%), λόγω μείωσης του ανώτατου φορολογικού συντελεστή από 45% σε 42%%, όταν για παράδειγμα στη Γαλλία ανέρχεται σε 75%. Επίσης αιτία μεγάλης αύξησης φορολογίας μισθωτών-συνταξιούχων είναι το άγριο «ψαλίδι» στις φοροαπαλλαγές. Όλες σχεδόν καταργούνται (τόκοι στεγαστικών δανείων, δαπάνες φροντιστηρίων, ασφάλιστρα ζωής, κά), ενώ περικόπτονται δραστικά, επιδόματα τέκνων, δαπάνες ιατροφαρμακευτικής-νοσοκομειακής περίθαλψης, κά.

Ιδιαίτερα πλήττονται με τις νέες ρυθμίσεις οι οικογένειες μισθωτών με παιδιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας μισθωτός χωρίς παιδιά και εισόδημα ως 30.000 € (μικτά) θα πληρώσει το 2013 επιπλέον φόρο 580 €, παντρεμένος/η με 1 παιδί για ίδιο εισόδημα θα πληρώσει 780 €, με 2 παιδιά 660, με 3 παιδιά 884 και με 4 παιδιά 1.292 €, ενώ με εισόδημα 40.000 € (μικτά πάντα), μισθωτός/η χωρίς παιδιά θα πληρώσει επιπλέον 1.280 €, με 1 παιδί 1.480, με 2 παιδιά 1.680, με 3 παιδιά 2.064 και με 4 παιδιά 3.132 €.! Πρόκειται δηλαδή για συγκαλυμμένη, αλλά καθαρή «γενοκτονία».!

Όσον αφορά τη νέα γενιά, εκτός από τη σκληρή μεταχείριση των λαϊκών οικογενειών με παιδιά, συνεχίζεται με την εργαζόμενη νεολαία (όσοι καταφέρνουν να έχουν δουλειά). Εκτός από τη δραστική μείωση του κατώτατου μισθού (για νέους ως 25 ετών από 562 € έγινε 510 € μικτά), είναι και η φορολογία όσων πληρώνονται με «μπλοκάκι». Για να φορολογηθούν ως μισθωτοί πρέπει να έχουν έγγραφη σύμβαση με τον εργοδότη τους (!) και να έχουν εργαστεί το πολύ σε τρεις εργοδότες και σε έναν να έχουν τουλάχιστον 75% του εισοδήματος, διαφορετικά θεωρούνται ελεύθεροι επαγγελματίες και η φορολογία αρχίζει από το πρώτο ευρώ με συντελεστή 26%.! Το αφορολόγητο όριο των 5.000 € καταργείται και προβλέπεται επιστροφή φόρου, μόνο για τους μισθωτούς, 2.100 € για εισόδημα ως 21.000 € η οποία βαίνει σταδιακά μειούμενη μέχρι εξάλειψης μετά από ένα όριο.

4. ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΥΜΕΝΟΙ, ΜΙΚΡΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ, ΜΙΚΡΟΪΔΙΟΚΤΗΤΕΣ

Οι αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροεπιχειρήσεις φορολογούνται από το πρώτο ευρώ με συντελεστή 26% ως εισόδημα 50.000 €, ενώ πέραν αυτού με συντελεστή 33%. Έτσι μεγαλοεισοδηματίες ελεύθεροι επαγγελματίες θα πληρώνουν αναλογικά λιγότερους φόρους δεδομένου ότι για εισοδήματα πχ. 100.000 ή 200.000 € ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής μειώνεται από 45% σε 33%.! Πχ. για εισόδημα 800.000 € ένας μεγαλογιατρός θα πληρώσει λιγότερο φόρο (από 347.000 σε 269.000 €). Επίσης ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροεπιχειρήσεις τα πρώτα τρία χρόνια από την έναρξη άσκησης επαγγέλματος θα φορολογούνται με συντελεστή 13%. Όμως το «τέλος επιτηδεύματος» για τους ελεύθερους επαγγελματίες αυξάνεται από 500 σε 650 € το χρόνο και για τις επιχειρήσεις από 500 σε 1000 €.!

Σοβαρή είναι επίσης η φορολογική επιβάρυνση της μικρής ιδιοκτησίας. Τα έσοδα από ενοίκια θα φορολογούνται με 10% ως 12.000 € και με 33% για πάνω από 12.000 €. Στην ουσία ο φόρος για τα μεσαία εισοδήματα αυξάνει, ενώ μειώνεται για τη μεγάλη ιδιοκτησία, δεδομένου ότι πάνω από 50.000 € υπάρχει «οροφή» προστασίας με συντελεστή 33%, αντί 45% που ήταν ως σήμερα.! Αξίζει να σημειωθεί ότι η νέα φορολογία δεν είναι η μόνη που επιβαρύνει τους μικροϊδιοκτήτες. Εξακολουθεί να ισχύει το «ειδικό τέλος ακινήτων» (το γνωστό «χαράτσι» που πληρώνονταν στη ΔΕΗ), ο φόρος «μεταβίβασης ακινήτων» ο οποίος συμπληρώνεται τώρα με φόρο «υπεραξίας» κατά τη μεταβίβαση, εφ’ όσον προκύπτει διαφορά τιμής αγοράς και πώλησης με βάση ένα συντελεστή παλαιότητας. Ο συγκεκριμένος φόρος επεκτείνεται στις «δωρεές» και «γονικές παροχές», ενώ εξαιρούνται τα κέρδη των εταιριών αγοράς και πώλησης ακινήτων, καθώς και κέρδη από την πώληση ακινήτου παγίου περιουσιακού στοιχείου ενός νομικού προσώπου πχ. ΑΕ και ΕΠΕ.! Τέλος εξακολουθεί να ισχύει ο «φόρος ακίνητης περιουσίας» (ΦΑΠ), ενώ το «εκκολαπτόμενο» νέο φορολογικό που θα έλθει στη Βουλή την άνοιξη 2013 θα προκύψουν νέες ρυθμίσεις στη φορολογία ακίνητης περιουσίας.

5. ΑΓΡΟΤΕΣ

Το αγροτικό εισόδημα το 2013 θα φορολογηθεί όπως και το εισόδημα των μισθωτών, ενώ από το 2014 προβλέπεται τήρηση βιβλίου εσόδων-εξόδων και φορολογία 13%. Αξίζει να σημειωθεί ότι με το νέο Μνημόνιο οι αγρότες θα έχουν αφαίρεση εισοδήματος που ξεπερνάει το 1 δις € (μείωση επιστροφής ΦΠΑ, μείωση επιστροφής φόρου στο «ντίζελ», κατάργηση δώρων στις συντάξεις, αύξηση ασφαλιστικών εισφορών ΟΓΑ, μείωση κονδυλίων στήριξης νέων αγροτών, κά), ενώ με την υπάρχουσα βαριά έμμεση φορολογία υφίστανται πρόσθετη συρρίκνωση εισοδήματος.

6. ΟΙ «ΕΧΟΝΤΕΣ», ΟΙ «ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ» ΚΑΙ ΟΙ ….«ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΟΝΤΕΣ»

Με το νέο φορολογικό Ν/Σ επέρχονται αλλαγές όπως ήδη αναφέραμε στη φορολογία των επιχειρήσεων. Όλες οι μικρές ανεξαρτήτου μορφής επιχειρήσεις φορολογούνται πλέον με ενιαίο συντελεστή 26% για εισόδημα ως 50.000 € και 33% άνω των 50.00 €. Ωστόσο για τα καθαρά κέρδη όλων των εταιριών που τηρούν διπλογραφικό σύστημα, ο φόρος αυξάνει από 20% σε 26%, ενώ η φορολογία επί των διανεμημένων κερδών (μερισμάτων) από 25% μειώνεται σε 10%, με αποτέλεσμα ο ενιαίος συντελεστής να μειωθεί από 40% σε 32,8% από 1.1.13. Αυτό είναι ένα «μικρό δωράκι» του νέου Ν/Σ στις μεγάλες επιχειρήσεις (ΑΕ & ΕΠΕ) και σε πολυκλαδικούς-πολυεθνικούς ομίλους. Έτσι όλες οι μερίδες της οικονομικής ελίτ πήραν το «δωράκι» τους (μεγάλοι ιδιοκτήτες, εύποροι ελεύθεροι επαγγελματίες, άλλοι μεγάλοι εισοδηματίες) λόγω σημαντικής μείωσης του ανώτατου φορολογικού συντελεστή.

Ωστόσο για ορισμένους «εκλεκτούς» της οικονομικής ελίτ προβλέπεται ιδιαίτερη μεταχείριση. Πρόκειται για τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές. Ειδικότερα οι τραπεζίτες εκτός από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του νέου Ν/Σ ως ΑΕ, θα έχουν όφελος 4-4,5 δις € από τον «αναβαλλόμενο φόρο» στα εποπτικά τους κεφάλαια και συμψηφισμός ζημιών από το PSI+ με μελλοντικά κέρδη σε βάθος 30 ετών.! (Καθημερινή, 16.12.12). Έτσι πέρα από τα «ζεστά» 48-50 δις για «ανακεφαλαιοποίηση», θα έχουν πολυετή διαχρονική φοροαπαλλαγή.! Από την άλλη το σκανδαλώδες καθεστώς φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών με τις δεκάδες ειδικές ρυθμίσεις και απαλλαγές διατηρείται στο ακέραιο. Δύο απλά στοιχεία δείχνουν το φορολογικό «παράδεισο» που ζουν. Το 2010 τα έσοδα του κράτους από την φορολογία των εφοπλιστών ήταν μόλις 52 εκατ. €, ενώ τον ίδιο χρόνο το δημόσιο είχε από την ανανέωση της «πράσινης κάρτας» των μεταναστών έσοδα 54 εκατ. €.!! Τέλος διατηρείται στο ακέραιο το ευνοϊκό καθεστώς φορολογίας της Εκκλησίας και τα «παραθυράκια» για τη μείωση των φορολογητέων εσόδων της. Ακόμα κι αν υπολογίσουμε το «κοινωνικό» της έργο (στήριξη δεινοπαθούντων, κά), η φορολογία των εσόδων και της ακίνητης περιουσίας είναι πολύ μικρή σε σχέση με το ύψος τους.

7. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Όλα τα παραπάνω κάνουν περισσότερο από ποτέ επίκαιρη την ανάγκη \ ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης του φορολογικού συστήματος με επίκεντρο τη βασική συνταγματική επιταγή, ότι «όλοι οι έλληνες συνεισφέρουν στα φορολογικά βάρη ανάλογα με το εισόδημα τους». Αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει τον προσδιορισμό του εισοδήματος και την καταγραφή πλούτου από όλες τις πηγές, ένα πραγματικό «πόθεν έσχες», στη βάση του οποίου θα καθοριστεί η φορολογική επιβάρυνση με προοδευτική κλίμακα, αλλαγή της σχέσης άμεσων-έμμεσων φόρων υπέρ των πρώτων, φορολογική ανακούφιση των χαμηλότερων εισοδημάτων, πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής κά. Ασφαλώς μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση θα πρέπει να συνδυάζει την ταμειακή διάσταση με την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανάπτυξη, τη λειτουργικότητα, τη διαφάνεια, απλότητα κά του φορολογικού συστήματος. Πρόκειται για κορυφαίο ζήτημα που έχει καθήκον να λύσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς με αφετηρία την ανατροπή του Μνημονίου και άρνηση πληρωμής του επαχθούς χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους ως προϋπόθεση εξόδου της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας από την κρίση.

*Ο Γιάννης Τόλιος είναι διδάκτωρ Οικονομικών και μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ.

Πηγή: http://www.iskra.gr

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΤΗ... ΡΟΥΜΑΝΙΑ!

Toυ Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
 
Εξω φρενών εναντίον των Ρουμάνων ψηφοφόρων ήταν η γερμανική δεξιά εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της αναφερόμενο στο αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών που έγιναν την περασμένη Κυριακή στη μεγαλύτερη βαλκανική χώρα: «Η έκβαση των εκλογών στη Ρουμανία είναι καταστροφή τόσο για τη χώρα όσο και για την ΕΕ» τόνιζε στους τίτλους της. «Ο λαός μίλησε, η Ρουμανία έχει ένα νέο κοινοβούλιο. Ομως είναι πολύ χειρότερο από το προηγούμενο» υπογράμμιζε ευθύς ευθύς εξαρχής το κύριο άρθρο της γερμανικής εφημερίδας και εξηγούσε γιατί, κατά τη γνώμη της, το νεοεκλεγέν ρουμανικό κοινοβούλιο είναι χειρότερο από εκείνο που υπήρχε μέχρι τώρα.
Τόσο κακό μάλιστα ώστε η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» να το συγκρίνει με εκείνο που προέκυψε από τις γερμανικές εκλογές της... 5ης Μαρτίου 1933, όταν το ναζιστικό κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ πήρε το 43,9% των ψήφων! «Σχεδόν το ένα τρίτο των εκλεγέντων βουλευτών και γερουσιαστών δεν θα είχε θέση στο κοινοβούλιο ενός κράτους δικαίου. Ανάμεσά τους υπάρχουν πρώην συνεργάτες της κομμουνιστικής μυστικής υπηρεσίας Σεκουριτάτε, καταδικασμένα στα δικαστήρια άτομα που ξεπλένουν χρήμα, καταχραστές και απατεώνες» γράφει η γερμανική εφημερίδα. «Οι αξίες επί των οποίων στηρίζεται η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν ισχύουν στη χώρα που έγινε δεκτή στους κόλπους της ως πλήρες μέλος το 2007» προσθέτει.
Το διασκεδαστικό είναι ότι όλα αυτά τα γράφει η δεξιά γερμανική εφημερίδα επειδή στις βουλευτικές εκλογές της Ρουμανίας σαρώθηκε κυριολεκτικά το κόμμα του δεξιού... «γερμανοτσολιά» προέδρου της χώρας, Τραϊάν Μπασέσκου. Από 32% που είχε πάρει στις προηγούμενες εκλογές κατεβαίνοντας μόνο του, τώρα έπεσε στο 16% και μάλιστα ηγούμενο συνασπισμού δεξιών κομμάτων. Το κόμμα του προέδρου Μπασέσκου δηλαδή έχασε πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους του, εξαιτίας της πολιτικής ανελέητης και εξουθενωτικής λιτότητας που ακολούθησε κατ' εντολήν της Γερμανίας, της ΕΕ και του ΔΝΤ όλα αυτά τα χρόνια. Αντιθέτως, ο συνασπισμός των αντιπάλων του Μπασεσκού, ο οποίος αποτελείται από τους σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Βίκτορ Βιορέλ Πόντα και τους εθνικοφιλελεύθερους του προέδρου της Γερουσίας Κριν Αντονέσκου, σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του παίρνοντας το 58,7% των ψήφων και το 68% των εδρών! Οι Γερμανοί δεν έχουν να προσάψουν το παραμικρό στοιχείο αντιδημοκρατικότητας στον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών στη Ρουμανία.
Απλώς δεν τους αρέσουν καθόλου αυτοί που νίκησαν στις εκλογές αυτές και η προοπτική ότι οι νικητές θα κατεδαφίσουν το αυταρχικό κράτος της δεξιάς στη Ρουμανία και θα αναθεωρήσουν το Σύνταγμα της χώρας, έχοντας οριακά ξεπεράσει το όριο του 66,6% των εδρών που τους δίνει το δικαίωμα να αλλάξουν συνταγματικά άρθρα με αποφάσεις του κοινοβουλίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι το βαθύτατα αντιδημοκρατικό ρουμανικό Σύνταγμα που βρίσκεται εν ισχύι, δίνει το δικαίωμα στον πρόεδρο της Δημοκρατίας να μη δίνει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αρχηγό του κόμματος ή του συνασπισμού κομμάτων που κέρδισε τις εκλογές, αλλά σε... όποιον θέλει ο πρόεδρος! Είναι δε εξωφρενικό ότι η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» υπαγορεύει στον γερμανόφιλο πρόεδρο της Ρουμανίας να... μη δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον ηγέτη του 58%, αλλά σε εκείνον του 16%!!! «Ο Μπασέσκου θα εξαντλήσει πλήρως όλες τις αρμοδιότητές του» γράφει η γερμανική εφημερίδα απαντώντας στο ερώτημα που η ίδια θέτει, αν «πρέπει ο πρόεδρος Μπασέσκου να χρίσει πάλι πρωθυπουργό τον Βίκτορ Πόντα». Παρακινεί δηλαδή τον Ρουμάνο πρόεδρο σε μια άκρως και εξόφθαλμα αντιδημοκρατική κίνηση και έπειτα θα φωνάζει, αν δικαίως το ρουμανικό κοινοβούλιο καθαιρέσει τον Μπασέσκου από το αξίωμά του και παραπέμψει σε δημοψήφισμα την επικύρωση της καθαίρεσης.
Αυτή τη βαθιά αντιδημοκρατική στάση τους οι Γερμανοί τη δικαιολογούν ισχυριζόμενοι ότι η ήττα του Μπασέσκου δημιουργεί... γεωπολιτικούς κινδύνους για τη Δύση! «Η εκλογική νίκη του συνασπισμού του Πόντα, στον οποίον κυριαρχούν ρωσόφιλες, αντιευρωπαϊκές και αντιδυτικές ομάδες, συνιστά έναν αξιοσημείωτο κίνδυνο σε μια περιοχή που είναι εκτεθειμένη στην αυξανόμενη επιρροή της Μόσχας. Μετά την Ελλάδα, η Ρουμανία είναι ήδη η δεύτερη οξεία προβληματική περίπτωση για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Οι διατλαντικές συμμαχίες ξεφτίζουν στα νοτιοανατολικά άκρα τους» γράφει περισπούδαστα η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Αντιλαμβανόμαστε την αγωνία τους να σώσουν τον γερμανόδουλο Μπασέσκου, αλλά ελπίζουμε και ευχόμαστε να μην τα καταφέρουν αυτή τη φορά.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

«ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΕΝΑ ΘΕΟ, ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΜΠΟΡΑ»!

Toυ Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Καταργούν ακόμα και την κυριακάτικη αργία! Ξεκληρίζουν με μια μονοκονδυλιά ό,τι έχει απομείνει από τα μικρομάγαζα που τα παραδίδουν βορά στους «καρχαρίες» του ανταγωνισμού.
Μετατρέπουν τους εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου σε κανονικούς είλωτες, που το μόνο που θα τους λείπει θα είναι μια μπάλα ισοβίτη περασμένη στα πόδια.
Ο λαός δεν έχει φράγκο, κι αυτοί λένε ότι για τις στερήσεις του και για την εκμηδένιση των καταναλωτικών του δυνατοτήτων φταίει το... ωράριο των καταστημάτων!
Ομως, προσοχή:
Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν είναι ευσεβέστατοι. Εχουν καλή καρδιά. Αγαπούν τον πλησίον τους (ειδικά όταν αυτός είναι τραπεζίτης, εφοπλιστής, βιομήχανος, μεγαλέμπορας). Παλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ όχι μόνο για τη «σωτηρία» της χώρας αλλά και για τη... «σωτηρία της ψυχής» μας!
Απόδειξη:
Σύμφωνα με τη ρύθμιση που προωθεί η συγκυβέρνηση, ο λόγος που το ωράριο των καταστημάτων τις Κυριακές ορίζεται από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα, είναι - όπως λένε οι εμπνευστές της - προκειμένου να δίνεται η δυνατότητα σε εμπόρους και καταναλωτές να παρακολουθούν την... κυριακάτικη λειτουργία στην εκκλησία!
Ο «χριστιανισμός» και ο «σαμαρειτισμός» τους θυμίζει εκείνη την ιστορία με τους Σταυροφόρους που ρώτησαν τον Πάπα πώς θα ξεχώριζε το ξίφος τους τους αμαρτωλούς και τους άδικους από τους δίκαιους και τους ενάρετους. Και εκείνος τους απαντούσε:
Εσείς κάντε το χρέος σας. Πάρτε τα κεφάλια απ' όλους κι αφήστε τον Θεό να κάνει τη διαλογή στον ουρανό...

«... Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ Ο,ΤΙ ΑΦΗΣΕ ΟΡΘΙΟ Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥΣ... »

Η σαπίλα του φαρισαϊσμού. Η πασπαλισμένη με ευφημισμούς φρίκη της βαρβαρότητας. Το έγκλημα σε συσκευασία «ανιδιοτέλειας», «προσφοράς» και «ανθρωπισμού». Το μαύρο - άσπρο και το κρέας - ψάρι...

Καμία έκπληξη.

Ειδικά, μάλιστα, αν σκεφτεί κανείς ότι στο «πάνθεον» των... «ειρηνιστών», στο οποίο εισήλθε και επισήμως η ΕΕ, πριν από αυτή έχουν εισέλθει άλλοι επιφανείς «ειρηνιστές»:

Από τον Ντε Κλερκ του απαρτχάιντ μέχρι τον (άνευ περιττών σχολίων) Χένρι Κίσινγκερ...

Ο λόγος στον Μπέρτολτ Μπρεχτ:

*

«...Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Πόλεμος και Ειρήνη

Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά

Ομως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ' την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από τη μάνα

έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά

ο πόλεμός τους σκοτώνει

ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους.

*

Οταν αυτοί που είναι ψηλά

Μιλάνε για ειρήνη

Ο απλός λαός ξέρει

Πως έρχεται ο πόλεμος

Οταν αυτοί που είναι ψηλά

Καταριούνται τον πόλεμο

Διαταγές για επιστράτευση

Εχουν υπογραφεί.

*

Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο

Θέλουνε πόλεμο

Αυτός που το΄χε γράψει

Επεσε κιόλας.

*

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Να ο δρόμος για τη δόξα

Αυτοί που είναι χαμηλά λένε

Να ο δρόμος για το μνήμα.

*

Τούτος ο πόλεμος που έρχεται

Δεν είναι ο πρώτος

Πριν απ' αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι

Οταν ετέλειωσε ο τελευταίος

Υπήρχαν νικητές και νικημένοι

Στους νικημένους ο φτωχός λαός

Πέθαινε απ' την πείνα

Στους νικητές ο φτωχός λαός

Πέθαινε το ίδιο.

*

Σαν θα 'ρθει η ώρα της πορείας

Πολλοί δεν ξέρουν

Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους

Η φωνή που διαταγές τους δίνει

Είναι του εχθρού τους η φωνή

Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει

Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός...».

*Δημοσιεύθηκε στον "Ριζοσπάστη" την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΙ Ο ΜΟΝΤΙ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΕ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ο ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ ΑΝΕΤΡΕΨΕ ΤΟΝ ΜΟΝΤΙ ΔΡΩΝΤΑΣ ΩΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ 

Τελείωσε λοιπόν ουσιαστικά και η κυβέρνηση του πολυδιαφημισμένου «τεχνοκράτη» εγκάθετου πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Μόντι. Τον «εκτέλεσε» πολιτικά μάλιστα ο γηραιός ηγέτης της δεξιάς στη χώρα αυτή, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, αποσύροντας την υποστήριξη του κόμματός του από την κυβέρνηση Μόντι και υποχρεώνοντάς τον έτσι να δηλώσει ότι προτίθεται να παραιτηθεί μόλις περάσει από το κοινοβούλιο τον προϋπολογισμό του 2013, πριν από το τέλος του μήνα.

Μια πολύ επιδερμική εξήγηση που δόθηκε για την απόφαση του Μπερλουσκόνι να ανατρέψει τον Μόντι ήταν για να προλάβει νομοθετικές ρυθμίσεις που θα απαγόρευαν σε πολιτικούς την εκλογή ή τοποθέτησή τους σε αξιώματα κυβερνητικά ή κρατικά, αν είχαν καταδικαστεί από τα δικαστήρια για ορισμένες κατηγορίες αδικημάτων. Χωρίς να αποκλείουμε την εμφιλοχώρηση και αυτού του παράγοντα, έχουμε την άποψη ότι η κίνηση του Μπερλουσκόνι εντάσσεται στο πλαίσιο μιας πολύ ευρύτερης πολιτικής αναμέτρησης, κάθε άλλο παρά προσωπικού χαρακτήρα.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην ύστερη φάση της πρωθυπουργίας του και πολύ εντονότερα μετά την απομάκρυνσή του από αυτήν εκπροσωπεί τον ακραίο αντιγερμανισμό τόσο της ιταλικής δεξιάς όσο και σοβαρού τμήματος της ιταλικής αστικής τάξης. Τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει, έντυπα και ηλεκτρονικά, με ναυαρχίδα την ημερήσια δεξιά εφημερίδα «Ιλ Τζιορνάλε», προβαίνουν συστηματικά σε επιθέσεις εναντίον του Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας, ακόμη και μέσω των κεντρικών πρωτοσέλιδων τίτλων τους και των κύριων άρθρων τους, καταγγέλλοντας τον Μάριο Μόντι και την κυβέρνησή του ως «γερμανόδουλους» - μια κυβέρνηση την οποία... στήριζαν μέχρι τα τέλη της περασμένης εβδομάδας! Το ότι την ανέτρεψαν έκανε έξαλλους τους Γερμανούς, όπως βεβαίως θα το περίμενε κανείς. «Απειλή για την Ιταλία και την Ευρώπη, που χρειάζονται σταθερότητα», έσπευσε να χαρακτηρίσει την απόφαση του Μπερλουσκόνι μέχρι και ο σοσιαλδημοκράτης Γερμανός πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς.

Χολή έσταζε κατά της ιταλικής δεξιάς το χθεσινό πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο τής επίσης δεξιάς γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Με τον απαξιωτικό τίτλο «Ιταλική φάρσα» ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: «Ο Μόντι δεν ήθελε να λειτουργήσει ως φτηνός δίσκος σκοποβολής για τον λαϊκισμό του Μπερλουσκόνι. Τώρα ο Μπερλουσκόνι θα κατευθύνει τον λαϊκισμό του εναντίον της νομισματικής ένωσης και της Γερμανίας, με απαιτήσεις να εγγυάται η ΕΚΤ τα δημόσια χρέη, ζητώντας περισσότερο πληθωρισμό και νέα ελλείμματα. Καθώς η καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ και η Μπούτεσμπανκ (η κεντρική τράπεζα της χώρας) τάσσονται εναντίον τέτοιων ιδεών -οι οποίες είναι καθαρά εναντίον των ευρωπαϊκών συνθηκών- δαιμονοποιούνται ήδη από τον Μπερλουσκόνι». Η σοβαρή γερμανική εφημερίδα κλείνει το κύριο άρθρο της παρακινώντας τον Μάριο Μόντι να κατεβεί ως υποψήφιος... πρωθυπουργός στις εκλογές! «Ο Μόντι έχει τώρα την ευκαιρία και τη νομιμοποίηση να μαζέψει πίσω του τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της Κεντροδεξιάς και έτσι να δώσει τέλος στη φάρσα της επιστροφής του Μπερλουσκόνι» καταλήγει. Η διεθνής διάσταση της σύγκρουσης στην Ιταλία καθίσταται εμφανής από ένα άρθρο του εκ των κορυφαίων αρθρογράφων των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» Βόλφγκανγκ Μινχάου στο χθεσινό φύλλο της λονδρέζικης εφημερίδας, το οποίο υποστηρίζει τα εντελώς αντίθετα πράγματα από εκείνα της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» που προαναφέρθηκαν. «Η πολιτική έσπασε τη φούσκα του Μάριο Μόντι» είναι ο εύγλωττος τίτλος της βρετανικής οικονομικής εφημερίδας, που είναι η μεγαλύτερη της Ευρώπης.

Ανάλογο και το περιεχόμενο: Το έτος της πρωθυπουργίας του Μόντι ήταν μια φούσκα, η οποία έμοιαζε καλή για τους επενδυτές όσο διαρκούσε, αλλά ξεφούσκωσε. Πιθανόν δεν θα χρειαστούν πολύ οι Ιταλοί και οι ξένοι επενδυτές για να αντιληφθούν ότι λίγα πράγματα άλλαξαν μέσα στον χρόνο που πέρασε, εκτός από το ότι η (ιταλική) οικονομία έπεσε σε βαθιά ύφεση» τονίζει ο αρθρογράφος. Συνεχίζει κατηγορώντας τον Μόντι ότι «ήταν απρόθυμος και ανίκανος να προβάλει αντίσταση στη Μέρκελ» και υπογραμμίζει: «Ο λόγος που ο Μ. Μόντι ήταν τόσο δημοφιλής στη Γερμανία είναι επειδή η φούσκα του και η λιτότητά του έπαιξαν το παιχνίδι της καγκελαρίου να καθυστερήσει τη λήψη σκληρών αποφάσεων για τη λύση του προβλήματος του χρέους για μετά τις γερμανικές εκλογές του επόμενου χρόνου». Η ουσία έγκειται στο ότι ανεξαρτήτως λεπτομερειών, η ανατροπή του Μόντι συνιστά πλήγμα εναντίον των συνεργατών των Γερμανών στην Ιταλία.

 
Δημοσιεύθηκε στο "Έθνος" την Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

ΦΟΡΟΙ: ΤΟ 97% Ο ΛΑΟΣ, ΤΟ 3% ΟΙ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΕΣ!

Του Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
 
Δεν ήταν ανάγκη όλη αυτή η παράσταση με το «πολύ σκληρό» φορολογικό νομοσχέδιο ώστε να εμφανιστεί μετά ο Σαμαράς και το νομοσχέδιο από «πολύ σκληρό» να γίνει... απλώς (!) «σκληρό». 

Ετσι κι αλλιώς η φορολογική τους πολιτική είναι δεδομένη:
Τα υποζύγια φορολεηλατούνται - οι πλουτοκράτες φοροαπαλλάσσονται!
 

Ο κανόνας ισχύει προ μνημονίων, ισχύει επί μνημονίων κι αν δεν ανατραπεί αυτή η πολιτική θα συνεχιστεί και μετά τα μνημόνια.
Τα στοιχεία είναι συγκεκριμένα και αποκαλυπτικά:

*

α) Την περίοδο 2004 - 2013 (Πίνακας 1) το σύνολο των άμεσων φόρων ανήλθε στα 196,9 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα νομικά πρόσωπα, δηλαδή τα μονοπώλια και οι επιχειρήσεις των κεφαλαιοκρατών, πλήρωσαν μόλις 35,6 δισ. ευρώ (ποσοστό 18%).
Στο σύνολο δε των φορολογικών εσόδων του κράτους, ύψους 467,4 δισ. ευρώ μέσα στη δεκαετία, που περιλαμβάνουν και τους έμμεσους φόρους, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα, η... συμμετοχή των πλουτοκρατών δεν ξεπέρασε το 7,6%.
Μάλιστα, ενδεικτικό της φορολογικής «δικαιοσύνης» είναι ότι από το 2004 σε σύγκριση με το 2013, το ποσοστό της συμμετοχής των κεφαλαιοκρατών στα συνολικά φορολογικά έσοδα έχει μειωθεί κατά τέσσερις σχεδόν φορές (!) και από το 11,9% έχει πέσει στο 3,3%.

β) Την περίοδο 2010 - 2013 (Πίνακας 2), την περίοδο δηλαδή των μνημονίων, της κρίσης, των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και των «σκληρών αλλά δίκαιων μέτρων», επί συνόλου άμεσων φόρων ύψους 81,3 δισ. ευρώ, τα Νομικά Πρόσωπα έχουν πληρώσει μόλις 9 δισ. ευρώ (ποσοστό 11,1%).
Οσον αφορά στο σύνολο των φορολογικών εσόδων της ίδιας περιόδου, ύψους 191,6 δισ. ευρώ, οι φόροι ύψους... 9 δισ. ευρώ με τους οποίους «συμμετέχουν» οι πλουτοκράτες, δεν αντιστοιχούν παρά στο 4,7%..

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ενα κεφαλαιώδους σημασίας πολιτικό συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από τη στάση της Ουάσιγκτον κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, όπου παράλληλα με την παγκόσμια οικονομική κρίση μαίνεται και ο κλυδωνισμός της Ευρωζώνης και του ευρώ: Η ηγεσία των ΗΠΑ τάσσεται πλέον κατά του ευρώ με τη σημερινή του μορφή και με τους υφιστάμενους κανόνες λειτουργίας της Ευρωζώνης! Μελετώντας τα αποτελέσματα της δεκαετούς ύπαρξης του ευρώ ως ενιαίου νομίσματος της Γηραιάς Ηπείρου σε υλική και όχι απλώς σε λογιστική μορφή, οι Αμερικανοί ηγέτες συνειδητοποίησαν ότι είχαν διαπράξει σοβαρότατο σφάλμα στις αρχές του 21ου αιώνα. Υποτίμησαν τις συνέπειες που θα είχε η κυκλοφορία του ευρώ αναφορικά με την επέκταση της οικονομικής, επομένως και πολιτικής ηγεμονίας της Γερμανίας σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Νόμισαν ότι το ευρώ θα διευκόλυνε την περαιτέρω διείσδυση των αμερικανικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη, καθώς αντικειμενικά περιόριζε δραστικά τους πολλαπλούς συναλλαγματικούς κινδύνους στους οποίους ήταν εκτεθειμένες οι εταιρείες των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Η ζωή απέδειξε, όμως, ότι μέσα στη δεκαετία αυτή το ευρώ υποχρέωσε όλες τις χώρες που το χρησιμοποιούν ως εθνικό τους νόμισμα να υπαχθούν σε πρωτοφανή βαθμό στη γερμανική επικυριαρχία.

Η αλήθεια είναι ότι οι πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ καθιστούσαν ουσιαστικά αδύνατο στην αμερικανική ηγεσία να αντιληφθεί τι επρόκειτο να γίνει με το ευρώ, το οποίο βρισκόταν στην τελική φάση πριν τεθεί σε κυκλοφορία. Υπενθυμίζουμε ότι το ευρώ τέθηκε σε κυκλοφορία την 1η Ιανουαρίου του 2002. Μόλις έντεκα μήνες νωρίτερα, την 21η Ιανουαρίου του 2001, είχε αναλάβει πρόεδρος των ΗΠΑ ο υιός Τζορτζ Μπους, μετά τη νοθεία στις εκλογές της Φλόριντα τον Νοέμβριο του 2000.

Στην εξουσία δηλαδή αναρριχήθηκαν οι νεοσυντηρητικοί, η αμερικανική ακροδεξιά φασίζουσας νοοτροπίας, η οποία θεωρούσε ότι με τους αλλεπάλληλους κατακτητικούς πολέμους στη Μέση Ανατολή που σχεδίαζε θα διασφάλιζε την πλανητική ηγεμονία των ΗΠΑ μέσω του ενεργειακού εκβιασμού όλων των μεγάλων βιομηχανικών δυνάμεων και... συμμάχων (!) της Ουάσιγκτον - της Ευρώπης, της Ιαπωνίας, της Κίνας... Μόλις τρεισήμισι μήνες πριν από την επίσημη έναρξη κυκλοφορίας του ευρώ είχαμε την τόσο καλυμμένη με μυστήριο και υποψίες 11η Σεπτέμβρη του 2001 με τις επιθέσεις στις ΗΠΑ, οι οποίες επέτρεψαν στους νεοσυντηρητικούς της κυβέρνησης Μπους να αρχίζουν τους κατακτητικούς πολέμους τους αρχικά στο Αφγανιστάν και πολύ σύντομα στο Ιράκ, όπου τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά από όπως περίμεναν. Κατά την οκταετία της νεοσυντηρητικής ακροδεξιάς παράνοιας στην ηγεσία των ΗΠΑ κανένας προβληματισμός για το ευρώ δεν ήταν δυνατόν να αναπτυχθεί εκ μέρους των Αμερικανών ηγετών. Η άνοδος στην εξουσία του Μπαράκ Ομπάμα με τις προεδρικές εκλογές του 2008 συνέπεσε με το ξέσπασμα ακριβώς από τις ΗΠΑ της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οπότε υπήρχαν πολύ σοβαρότερα καθήκοντα για την αμερικανική ηγεσία από τους προβληματισμούς περί ευρώ.

Μόλις όμως τα πράγματα κάπως ηρέμησαν, έστω και αν η κρίση κάθε άλλο παρά ξεπεράστηκε, η Ουάσιγκτον εκ των πραγμάτων αναγκάστηκε να έρθει σε επαφή με το πρόβλημα του ευρώ και της μέσω του ευρώ γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη. Μέσω της άμεσης και διαρκούς ανάμειξης του ΔΝΤ, το οποίο ελέγχουν πλήρως, οι Αμερικανοί σταδιακά συνειδητοποίησαν ότι τα Μνημόνια που επιβλήθηκαν από τους Γερμανούς στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, στην Κύπρο και απειλούν να επεκταθούν στην Ισπανία, ίσως και στην Ιταλία και ποιος ξέρει σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αποτελούν στην ουσία σύμφωνα παράδοσης πολιτικής και οικονομικής των αντίστοιχων χωρών στη γερμανική επικυριαρχία! Η αρχική αντίδραση της Ουάσιγκτον ήταν να χρησιμοποιήσει το ΔΝΤ ως μοχλό εκβιασμού ώστε να αυξήσει κατακόρυφα για το Βερολίνο το οικονομικό κόστος της καθυπόταξης αυτών των χωρών της Ευρωζώνης.

Το πρόσχημα για τις ΗΠΑ ήταν η προβολή μέσω του ΔΝΤ της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους κάθε «μνημονιακής» χώρας, αρχής γενομένης από την Ελλάδα. Στην ουσία, δηλαδή, οι Αμερικανοί επιδιώκουν να κατοχυρώσουν θεσμικά ότι οι Γερμανοί θα πληρώνουν ακόμη και εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για κάθε χώρα της Ευρωζώνης που το δημόσιο χρέος της θα καθίσταται μη βιώσιμο, υπονομεύοντας έτσι τα κέρδη του Βερολίνου, οικονομικά και πολιτικά, από τη λειτουργία της Ευρωζώνης, ώστε τελικά να οδηγήσουν σε αποσύνθεση το ευρώ.

*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012.

ΠΡΑΞΕΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Toυ Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Κυβερνούν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου! Αλλά προς τι η έκπληξις; Δεν πρόκειται για μέθοδο που την προβλέπει το δημοκρατικό (τους) Σύνταγμα;
Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν «παγώνουν» μισθούς και συντάξεις, εδώ και δεκαετίες; Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν είναι που επιβάλλουν «σταθεροποιητικά προγράμματα», ήδη από το 1985;
Με τον απόλυτο... σεβασμό που αρμόζει στο είδος της αστικής δημοκρατίας (τους) δεν ήταν που πέρασαν την πρώτη δανειακή σύμβαση, τον Ιούνη του 2010, χωρίς καν να την κυρώσουν από το Κοινοβούλιο;
Με την αναίδεια της κοινοβουλευτικής «τάξης» που υπαγορεύουν τα συμφέροντα της τάξης τους, δεν ήταν που έφτασαν να επιχειρηματολογούν υπέρ της ψήφισης του πρώτου Μνημονίου και να την προωθούν στη Βουλή με βάση όχι την ουσία αλλά την τυπική νομιμότητα - όπως έλεγαν - του Συντάγματος;
Με διατάγματα του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου δεν ήταν που αποφάσισαν την πρόσβαση των... εμπειρογνωμόνων σε όλα τα έγγραφα και στοιχεία του ελληνικού κράτους, κατά παρέκκλιση κάθε νομοθεσίας;

*

Κατά το τρέχον διάστημα δεν είναι - από τον Αύγουστο και μετά - που οι τρικομματικοί συγκυβερνώντες έχουν επιβάλει ήδη μια ντουζίνα Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου;

Με τέτοιες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου κινήθηκαν σε μια σειρά θέματα: Από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μέχρι τη στελέχωση του ταμείου αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) και από την κατάργηση του ελάχιστου ποσοστού του Δημοσίου στις δημόσιες επιχειρήσεις μέχρι τη λειτουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης για μετανάστες!

Αυτή είναι η δημοκρατία (τους).

Τόσο «δημοκρατική» είναι η δημοκρατία τους, τόσο αντιδραστικά και τόσο αντιλαϊκά αυτά που προωθούν, που ακόμα και το «φύλλο συκής», τους στενεύει. Για παράδειγμα μόλις πριν μια βδομάδα, στη συζήτηση του προϋπολογισμού, αρμόδιος υφυπουργός τάχθηκε υπέρ της κατάργησης ακόμα και του άρθρου 60 του Συντάγματος που αφορά στην ψήφο των βουλευτών κατά συνείδηση.

*

Η τόσο «δημοκρατική» δημοκρατία τους ήταν, είναι και θα είναι σαθρή. Το περιεχόμενό της «στενό». Τα όριά της αυστηρά καθορισμένα να προασπίζουν την ελευθερία και τα δικαιώματα του δυνατού, του ισχυρού.

Η δημοκρατία τους, η «δικτατορία του κεφαλαίου» δηλαδή, αποτυπώνει - και μάλιστα στις συνθήκες του αποκαλυπτικού φακού της κρίσης - τον αντιδραστικό χαρακτήρα μιας τάξης, της αστικής τάξης, που απέχει πολύ από τον προ τριών αιώνων επαναστατικό εαυτό της.

Η δημοκρατία τους είναι οικοδομημένη με τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχει στους πολιτικούς δυνάστες του λαού όλες τις δυνατές ελευθερίες και όλες τις αντίστοιχες σχετικές θεσμικές πρόνοιες, αλλά μόνο για την καταδυνάστευση του λαού.

Και είναι προφανές: στο πλαίσιο αυτής της δημοκρατίας, της αστικής, η ελευθερία του λαού να κατακτήσει την πραγματική λαϊκή κυριαρχία, δεν πρόκειται να του παραχωρηθεί με καμία Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

ΑΡΧΙΣΑΝΕ ΟΙ «ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ»...

«...Το μεγαλύτερο έγκλημα δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, γιατί αυτούς θα τους επαναφέρουμε με έναν νόμο και ένα άρθρο, όταν πολύ γρήγορα θα βρεθούμε, με τη βοήθεια του λαού, σε θέση διακυβέρνησης για να αντιστρέψουμε αυτή την καταστροφή».

*

Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του κ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, την περασμένη Πέμπτη, στη ΛΑΡΚΟ.

Αλλά αυτό το... υποδεέστερο έγκλημα - τις μειώσεις μισθών και συντάξεων δηλαδή - φαίνεται ότι το ξανασκέφτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισαν ότι δεν είναι και τόσο υποδεέστερο. Γι' αυτό και, όπως αναδρομικά αποφάνθηκαν, ο κ. Τσίπρας αυτά που είπε στη ΛΑΡΚΟ «δεν τα είπε»...

Ναι, αλλά αν ο κ. Τσίπρας «δεν είπε» όσα είπε, τότε τι τελικά είπε; Ισχύουν ή δεν ισχύουν οι δηλώσεις του;

Για το θέμα των δηλώσεων του κ. Τσίπρα στη ΛΑΡΚΟ και για την υπόσχεσή του ότι «θα επαναφέρει με έναν νόμο και ένα άρθρο» τους μισθούς και τις συντάξεις, ρωτήθηκε χτες ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Π. Σκουρλέτης έδωσε τις ακόλουθες... διευκρινίσεις (στον ρ/σ «Real FM»):

*

«(Ο κ. Τσίπρας) δεν είπε κάτι τέτοιο (...). Σκοπός μας είναι να αποκαταστήσουμε σε ένα βάθος χρόνου και με βάση μια διαδικασία ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των απωλειών και κατά προτεραιότητα όσων ήτανε στα χαμηλότερα κλιμάκια. Δεν έχουμε πει, όμως, γιατί δεν γίνεται αυτό το πράγμα, ότι μπορούμε με ένα διακόπτη να γυρίσουμε το χρόνο. Αυτή είναι η πραγματική διάσταση και το περιεχόμενο των δηλώσεών του»...

*

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Μία επισήμανση μόνο:

Αυτό το «άλλα λέω, κι άλλα εννοώ», που αποτελεί την άλλη όψη του «άλλα λέω κι άλλα κάνω», το έχουμε ζήσει στην Ελλάδα κάτι δεκαετίες τώρα. Με το ΠΑΣΟΚ...

«... ΤΑ ΝΤΟΠΙΑ ΘΕΡΙΑ... »

Καλά, δε χρειάζεται να επιχειρηματολογούν τόσο παθιασμένα οι κυβερνητικοί εταίροι για το γεγονός ότι οι «επίτροποι» της τήρησης του μνημονίου θα είναι Ελληνες και να το παρουσιάζουν και σαν «απόδειξη» ότι με την επιτήρηση δε θίγεται, όπως λένε, η «εθνική κυριαρχία».

Ελληνες, άλλωστε, ήταν και οι Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλος και Ράλλης...

*

Η αξία της... ελληνικότητας των επιτρόπων βρίσκεται αλλού. Οτι τα περί «κατοχής» ούτε ως «άλλοθι» δεν μπορούν πλέον να τα χρησιμοποιούν κάποια από τα «ριζοσπαστικά» παπαγαλάκια των κυβερνώντων.

Καθότι η μόνη «κατοχή» που υπάρχει είναι εκείνη εκ μέρους του έθνους των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών, που έχουν θέσει υπό το καθεστώς της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της δεσποτικής επιτροπείας το άλλο έθνος, το έθνος των εργαζομένων.

Και στο πλαίσιο της δικής τους «εθνικής κυριαρχίας», της κυριαρχίας του έθνους των κεφαλαιοκρατών, είναι που τώρα τοποθετούν στο σβέρκο του άλλου έθνους, του έθνους των εργαζομένων, ακόμα και επιτρόπους!

*

Και να γιατί - και για όσο θα υπάρχουν αυτά τα δυο «έθνη» - θα είναι πάντα επίκαιρα τα λόγια του Βάρναλη:

«Τις φορές, που ο δεμένος πετάχτηκε απάνου / με τα δόντια να κόψει του ξένου τυράννου / το λυτάρι, δεμένος βρισκότανε πάλι. / Τονε δένανε τρίδιπλα οι ντόπιοι μεγάλοι.

Τώρα η Νύχτα τελειώνει... Παθοί και μαθοί / ξέρουν, όταν η μάχ' η μεγάλη δοθεί, / για να μην ξαναχάσουνε τη λεφτεριά τους, / θ' αφανίσουνε πρώτα τα ντόπια θεριά τους».

*Δημοσιεύθηκε στον "Ριζοσπάστη" την Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012